Νέα Νομαρχιακή απέκτησε ο ΣΥΡΙΖΑ

ΤΟ ΝΕΟ: Η νέα Νομαρχιακή Επιτροπή Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία εξέλεξε τον νέο Συντονιστή, την αναπληρώτρια Συντονίστρια και τα μέλη του Συντονιστικού Γραφείου.

Συγκεκριμένα, εξελέγησαν:

• Δημήτρης Σιώρος ως Συντονιστής της Ν.Ε. Ιωαννίνων
• Σταυρούλα Σταθαρά ως αναπληρώτρια Συντονίστρια

Τα μέλη του νέου Συντονιστικού Γραφείου είναι οι:

1. Χρήστος Γούνης
2. Λεωνίδας Ευθυμίου
3. Χριστίνα Καρατζένη
4. Ειρήνη Πάντου
5. Μανώλης Παπαμιχαήλ
6. Δημήτρης Τζιάλλας
7. Γεωργία Χήτου

ΤΟ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: Πόσοι από αυτούς θα μείνουν αν ο Αλ. Τσίπρας ανακοινώσει νέο κόμμα.

Τσίπρας, ο "Έλληνάρας" που κρύβουμε μέσα μας

Αλέκος Παπαναστασίου 

 Πηγή: Protagon.gr

 Στις 2 Μαΐου 2023 στο πλατό του ΣΚΑΪ, και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του Αλέξη Τσίπρα στην εκπομπή «Αταίριαστοι», 19 ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου, έλαβε χώρα ο παρακάτω διάλογος:

 Δημοσιογράφος: «Κάποιοι λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Τσίπρας». Αλ. Τσίπρας: «Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύω ότι έρχεται από πολύ μακριά και θα πάει πολύ μακριά. Αρα, κάποια στιγμή θα έρθει και η ώρα να δούμε πώς είναι η σκορδαλιά δίχως σκόρδο». Ο κ. Τσίπρας αναφερόταν προφανώς στο ενδεχόμενο εκλογικής νίκης (που δεν ήρθε) στις 21/5/2023 και σε μια μακρινή αποστράτευση, πιθανότατα έπειτα από μια ακόμη πρωθυπουργική θητεία. Κανείς δεν φανταζόταν εκείνη τη στιγμή –και καμία δημοσκόπηση δεν προέβλεπε– το 20% του ΣΥΡΙΖΑ στην εθνική κάλπη του Μαΐου, το 17,8% που ακολούθησε τον Ιούνιο και την παραίτηση του κ. Τσίπρα στις 29/6 από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.  

Η φράση όμως έμεινε ως ένα ασυνήθιστο δείγμα πολιτικής αυτοπεποίθησης, πολύ πέρα από τα συμβατικά δεσμά και τους περιορισμούς της μετριοπάθειας και της σεμνότητας. Γιατί το «σκορδαλιά δίχως σκόρδο» σήμαινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον ίδιο τον κ. Τσίπρα θα ήταν ένα κόμμα χωρίς ουσία και χωρίς περιεχόμενο. Ένα κουφάρι. 

Και η ρήση επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά – το αν πολλοί χρεώνουν στον ίδιο τον κ. Τσίπρα τον καταποντισμό του κόμματος με την παρασκηνιακή στήριξη στον κ. Κασσελάκη, την αυταρχική του καθαίρεση και τόσα άλλα, δεν ακυρώνει τίποτα. Δυόμισι χρόνια μετά, η ιδιότυπη αυτοθωράκιση που είδαν κάποιοι σχολιαστές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόσφατη πνευματική κατάθεση του κ. Τσίπρα, το πολυσυζητημένο βιβλίο «Ιθάκη», έχει και αυτή ενδιαφέρον. Γιατί περνάει μέσα από βολές, άμεσες ή έμμεσες (ενίοτε ειρωνικές ή απαξιωτικές), για βασικούς υπουργούς την περίοδο της διακυβέρνησής του. Γιάνης Βαρουφάκης, Νίκος Παππάς, Εφη Αχτσιόγλου, Αλέξης Χαρίτσης, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Κώστας Ησυχος, Νάντια Βαλαβάνη. Οπως και για την επιλογή που έκανε ο κ. Τσίπρας για την προεδρία της Βουλής: τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.

 Οι ίδιοι παρατηρητές είδαν στην κριτική προς τους πρώην συνεργάτες του στοιχεία που «κουμπώνουν» με εκείνη τη δήλωση για τη «σκορδαλιά δίχως σκόρδο» τού 2023. Και λένε ότι αναγνώρισαν ένα χαρακτηριστικό του κ. Τσίπρα που το συναντάμε και στην κοινωνική μας ζωή. Κάποιοι πιο αυστηροί τολμούν έναν πιο προωθημένο και σίγουρα αμφιλεγόμενο παραλληλισμό με μια φιγούρα που συναντάται συχνά στην ελληνική κοινωνική ψυχολογία: τον ανθρωπότυπο του «Ελληνάρα».

Ξανακέρδισε η ... Αντιπολίτευση!

 Εκτός προγράμματος SAFE η Τουρκία. Άλλη μια επιτυχία της Αντιπολίτευσης που είχε ανέβει στα "κάγκελα" κατηγορώντας την ελληνική κυβέρνηση για υποχωρητικότητα. 

Καπετάνιος σε σάπιο καράβι

Μια πολύ χαριτωμένη σούμα

Δημήτρης Καμπουράκης

 liberal.gr

Πρώτο, μόλις έβαλε τον Βαρουφάκη υπουργό οικονομικών, κατάλαβε ότι ο άνθρωπος δεν κάνει. Δεν τον έδιωξε όμως αμέσως, παρά την κρισιμότητα των στιγμών. Δεύτερο, πολύ γρήγορα αντιλήφθηκε ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, χρησιμοποιούσε την Προεδρεία της Βουλής για να παίζει το παιχνίδι της υπέρ της δραχμής. Δεν την άλλαξε, αλλά ούτε και έκανε τίποτα για να την περιορίσει.

Τρίτο, ο Πάνος Καμένος έγινε ο μονάκριβος κυβερνητικός του εταίρος τον Ιανουάριο του 2015, γιατί πήγε νωρίτερα στο ραντεβού από τον Σταύρο Θεοδωράκη και γιατί ανέβηκε τους ορόφους με το ασανσέρ. Το γράφει, μη έχοντας κανέναν ενδοιασμό να μας ταΐζει τέτοια φούμαρα. Τέταρτο, ο Πάνος ξανάγινε κυβερνητικός του εταίρος και μετά τις δεύτερες εκλογές, διότι την ώρα των πανηγυρισμών τον αιφνιδίασε ανεβαίνοντας στην εξέδρα και αγκαλιάζοντας τον. Το γράφει και αυτό, δίχως να νιώθει ένα τόσο δα συναίσθημα ντροπής.

Πέμπτο, ξέρει ότι το παρατράβηξε με τις προσωπικές επιθέσεις εναντίον της Μαρέβας, αλλά δεν φταίει αυτός διότι ήταν η απάντηση του στην τοξικότητα της πολιτικής της ΝΔ. Και εκείνος, άβγαλτος και άμαθος στην τοξικότητα όπως ήταν, παρασύρθηκε ο καημένος. Έκτο, στην Novartis, πάλι άμαθος και αδιάβαστος πιάστηκε. Και εκεί τον παρέσυραν οι συνεργάτες του.

Έβδομο, και στο Μάτι παγιδεύτηκε από τους ασυντόνιστους και ατζαμήδες υπουργούς του. Τι να έκανε κι αυτός μέσα σε τέτοιο μπάχαλο; Τα νύχια του θα μύριζε για να μάθει ότι υπάρχουν νεκροί; Ας το ήξερε όλη η υπόλοιπη χώρα, τώρα μιλάμε για εκείνον. Όγδοο, δεν φταίει αυτός που πριμοδότησε τον Κασσελάκη να γίνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, φταίει η Αχτσιόγλου που της πρόσφερε την αρχηγία στο πιάτο και εκείνη τον έφτυσε.

Ένατο, μετά το 13-0, είχε άποψη ότι ο Νίκος Παπάς δεν έπρεπε να ναι υποψήφιος, αλλά ο Νίκος δεν προσφέρθηκε να αποχωρήσει, ο Αλέξης δεν του το είπε και τελικά τους έφαγε η σιωπή. Όπερ, δεν υπήρξε λάθος στο συγκεκριμένο, μόνο αμηχανία. Δέκατο, τον Πολάκη ήθελε να τον διώξει για δέκα διαφορετικούς λόγους, αλλά τον είχε πάντα δίπλα του διότι πιεζόταν από τη βάση και από τις τάσεις. Οπότε τον είχε αμολητό να κάνει ζημιές στο κόμμα και στον ίδιον καθημερινά.

Ενδέκατο, ο Λαφαζάνης του έλεγε να καταλάβουν την Τράπεζα της Ελλάδας και εκείνος αμφέβαλε αν ο υπουργός του έχει την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα. Αλλά τον κρατούσε στο υπουργείο του. Δωδέκατο, ο Κατρούγκαλος τον κατέστρεψε με την προεκλογική του γκάφα γα αύξηση εισφορών, αλλά δεν του κάκιωσε διότι ήδη το καράβι ήταν στη σάθρο. Και ποιος ηγείτο του σαθρού καραβιού;

Φτάνει ως εδώ, ας μην φτάσω στο είκοσι τέσσερα. Απλώς αναρωτιέμαι αν ένας τύπος που κουβαλά στην πλάτη του όλα τα παραπάνω, έχει τα προσόντα να θεωρείται ηγέτης. Εμένα για πολιτικό άθυρμα μου μοιάζει…

 

Αλέξη, επί 54 μήνες ποιος ήταν πρωθυπουργός;

Σάκης Μουμτζής

 liberal.gr

Όποιος διαβάζει τα εκτεταμένα αποσπάσματα της «Ιθάκης» αναρωτιέται μήπως ο συγγραφέας του βιβλίου ήταν κάποιος παρατηρητής των γεγονότων ή έστω κάποιος σχολιαστής. Αυτήν την εντύπωση αποκομίζει από την ανάγνωση των δημοσιευμένων αποσπασμάτων. Μαθαίνει για το Βαρουφάκη που ήθελε να δοκιμάσει στην πράξη τις θεωρίες του, δηλαδή στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών, για τις αμετροέπειες του Πολάκη, για το πώς στήθηκε η σκευωρία Νοβάρτις, για τις υπερβολές που παρατηρήθηκαν στη διαδικασία της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, μαθαίνει μέχρι και για τις ευθύνες του… Μητσοτάκη που ο επικοινωνιακός υπόκοσμος του ΣΥΡΙΖΑ είχε στοχοποιήσει τη σύζυγό του Μαρέβα. 

Όταν ο αναγνώστης όλων αυτών διαβάσει το όνομα του συγγραφέα είτε θα εξοργιστεί γιατί ο Α. Τσίπρας, υποτιμά τη νοημοσύνη του είτε θα ξεκαρδιστεί στα γέλια για τον χοντροκομμένο τρόπο που επιζητεί την άφεση των αμαρτιών του. Τα φορτώνει όλα στους συνεργάτες του και αυτός νομίζει πως θα κριθεί ως ο «υπεράνω». Θέλει να ξεχάσουμε πως όταν ξετυλίγονταν όλα αυτά τα γεγονότα στα οποία πρωταγωνιστούσαν οι στενοί συνεργάτες του αυτός ήταν ο πρωθυπουργός της χώρας. Και σε αυτή τη θέση παρέμεινε για 54 ολόκληρους μήνες. 

Δεν γίνεται όλα αυτά τα κραυγαλέα που καταγγέλλει σήμερα - διότι ο λόγος του είναι καταγγελτικός - τότε να μην τα έβλεπε! Προφανώς τα έβλεπε, αλλά τον εξυπηρετούσαν. Όπως τον εξυπηρετεί και η σημερινή αποστασιοποίησή του από τα πεπραγμένα των υπουργών του. 

Το στυλ του Α. Τσίπρα είναι περίπου αυτό: ήμουν νέος και άπειρος, παραπλανήθηκα, εξαπατήθηκα, έκανα λάθη. Αλλά οι ευθύνες οι δικές μου τελειώνουν στις σελίδες της «Ιθάκης». Εκεί εξαγνίζομαι και επανέρχομαι καθαρός από αμαρτίες. Οι άλλοι, ο Βαρουφάκης, η Ζωή, ο Χαρίτσης και η Αχτσιόγλου, ο Λαφαζάνης και ο Πολάκης, ας ριχθούν στο πυρ των εξώτερον. Κάπως έτσι σχεδίασε αυτός και οι συνεργάτες του το rebranding. 

Πιθανόν όλοι αυτοί να πιστεύουν πως με μια επικοινωνιακή καταιγίδα η ανάνηψη του Α. Τσίπρα θα επιτευχθεί. Αναμφίβολα το βιβλίο θα γνωρίσει μια εκδοτική επιτυχία. Αλλά αυτό πρωτίστως αφορά τον εκδοτικό οίκο. Η πολιτική ανάκαμψη του πρώην πρωθυπουργού μέσω της «Ιθάκης» είναι αμφίβολη, υπό την έννοια πως δεν τον ενδιαφέρει απλώς να μαζέψει τα κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς. Θέλει να πετύχει κάτι μεγαλύτερο και αυτό δεν επιτυγχάνεται με την έκδοση βιβλίων. Χρειάζονται πολιτικές θέσεις συγκεκριμένες και σαφείς για τα τρέχοντα ζητήματα - εθνικά θέματα, οικονομία, Παιδεία, Υγεία, κ.λπ. - καθώς και πολιτικό προσωπικό που θα μεταφέρει στους πολίτες αυτές τις θέσεις. 

Το να καταγγέλλεις το Βαρουφάκη για τα κουπόνια, τον Πολάκη για τον εμπρηστικό λόγο του - εσύ ωρυόσουν πως «θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν» - και να ειρωνεύεσαι τον Κασσελάκη, που προώθησαν δικοί σου στενοί συνεργάτες, είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να μιλήσεις για τα ενεργειακά ζητήματα, για τις επενδύσεις, για τους θεσμούς και την ακρίβεια, χωρίς να αναμασάς την φθαρμένη κασέτα της Αριστεράς... 

Επιγραμματικά, συμπερασματικά και πολύ σοβαρά : ήταν όλοι τους άχρηστοι! Ποιος ανόητος τους έκανε υπουργούς;